(zabrać ze sobą)

См. также в других словарях:

• zabrać [wziąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}(ze sobą) do grobu {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć jakiś sekret, tajemnicę i umrzeć, nie wyjawiwszy go (jej) nikomu i nie pozostawiwszy żadnej możliwości jej poznania; dochować, nie zdradzić swej tajemnicy : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… …   Słownik języka polskiego

• zabrać — euf. Wojna, choroba, śmierć itp. kogoś zabrała «ktoś zginął na wojnie, ktoś umarł»: Ofensywa niemiecka na Verdun w czasie I wojny zabrała wszystkich mężczyzn w rodzinie Dominique. Trzech synów zginęło w bitwie, pradziadek zmarł kilka lat po… …   Słownik frazeologiczny

• unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… …   Słownik języka polskiego

• osobisty — osobistyści 1. «odnoszący się do danej osoby, będący własnością danej osoby, właściwy danej osobie; własny, prywatny» Bagaż osobisty. Sekretarz osobisty. Osobisty czar. Zapomnieć osobistych uraz. Mieć do kogoś sprawę osobistą. Przyjść do kogoś w… …   Słownik języka polskiego

• rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

• zaopatrzyć — dk VIb, zaopatrzyćrzę, zaopatrzyćrzysz, zaopatrzyćpatrz, zaopatrzyćrzył, zaopatrzyćrzony zaopatrywać ndk VIIIa, zaopatrzyćruję, zaopatrzyćrujesz, zaopatrzyćruj, zaopatrzyćywał, zaopatrzyćywany 1. «dostarczyć coś, zwłaszcza coś pożądanego,… …   Słownik języka polskiego

• pakować się — I – spakować się {{/stl 13}}{{stl 7}} tak układać swoje rzeczy, aby móc je zabrać ze sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pakować się do szkoły, przed podróżą. Czy już się spakowałeś? {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pakować się II – …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powieźć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, powieźćwiozę, powieźćwiezie, powieźćwieź, powieźćwiózł, powieźćwiozła, powieźćwieźli {{/stl 8}}{{stl 7}} zabrać ze sobą coś lub kogoś i wyjechać, udać się w pewnym kierunku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powieźć dziecko do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zabieraćam, zabieraća, zabieraćają, zabieraćany {{/stl 8}}– zabrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, zabieraćbiorę, zabieraćbierze, zabieraćbierz, zabieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabierać — euf. Wojna, choroba, śmierć itp. kogoś zabrała «ktoś zginął na wojnie, ktoś umarł»: Ofensywa niemiecka na Verdun w czasie I wojny zabrała wszystkich mężczyzn w rodzinie Dominique. Trzech synów zginęło w bitwie, pradziadek zmarł kilka lat po… …   Słownik frazeologiczny